Από τον ΤΕΡΡΥ ΜΑΥΡΙΔΗ mavrides@blogpress.gr
Στη χώρα μας βρέθηκε ο Andres Roldan, μέλος του αργεντίνικου Partido Obrero (του κόμματος των εργατών), καλεσμένος του ΕΕΚ. Η επίσκεψή του ήταν πιο επίκαιρη από ποτέ, αφού έδωσε μια ομιλία με θέμα «Αργεντινή-Ελλάδα: Δύο χρεωκοπίες, δύο εξεγέρσεις». Με τον πλέον γλαφυρό τρόπο, μας εξιστόρησε τα γεγονότα της χρεωκοπίας της χώρας του, το ρόλο που έπαιξαν σε αυτή τα αστικά κόμματα, τις συνέπειες για το λαό και την αντίσταση των εργατών στο σάρωμα των ζωών τους από το διεθνές και εγχώριο κεφάλαιο. Στο περιθώριο της ομιλίας, ο Andres Roldan απάντησε στις ερωτήσεις μας, που ήταν αμιγώς ελληνικού ενδιαφέροντος.
- Τον τελευταίο καιρό η Αργεντινή βρίσκεται στην Ελλάδα στο στόμα όλων, του κόσμου… των ΜΜΕ… Τι πραγματικά σημαίνει το «να γίνουμε Αργεντινή»; Ποιες θα είναι οι συνέπειες;
Ας ξεχωρίσουμε τα δύο ερωτήματα.
Το ένα είναι η πτώχευση, όπου η χώρα δε θα μπορεί να αποπληρώσει τα χρέη της. Τα κύρια μέτρα που θα ληφθούν, θα πάνε ενάντια στο λαό, στους εργαζομένους, στους συνταξιούχους. Θα δείτε με τα μέτρα τους μισθούς σας να κατεβαίνουν και αυτό είναι κάτι που το ζήσαμε και στην Αργεντινή το 2002. Θα δείτε τους φτωχούς να φτάνουν στο 50% του πληθυσμού. Θα αυξάνονται συνέχεια, σε μια κρίση χωρίς ορατό τέλος. Και το ζήτημα είναι ότι η Αργεντινή βίωσε την κρίση σε μια περίοδο που ο υπόλοιπος πλανήτης δε βρισκόταν σε κρίση και η Αργεντινή μπορούσε να κάνει εξαγωγές. Όμως η Ελλάδα ή η Ισπανία ή η Ιταλία και οι άλλες χώρες που πλήττονται, αγοράζουν τα αγαθά τους από την Κίνα ή από άλλες εξαγωγικές χώρες. Έτσι το πρόβλημα δεν είναι μιας μικρής χώρας (της Ελλάδας), αλλά γενικότερο. Η εμπειρία της Αργεντινής μάς δίδαξε ότι οι μειώσεις στους μισθούς και στις συντάξεις θα οδηγήσουν στην αύξηση των φτωχών.
Νομίζω ότι το πρόβλημά σας είναι η κίνηση στραγγαλισμού των εργαζομένων. Πρέπει να βγείτε στους δρόμους για να πολεμήσετε τα μέτρα της Κυβέρνησης. Αυτό είναι ένα πολύ στρατηγικό σημείο σε αυτό τον πόλεμο. Και όχι μόνο εσείς οι Έλληνες, αλλά και οι Ισπανοί, οι Ρουμάνοι και όλα τα άλλα εργατικά κινήματα. Βλέπουμε ότι τα εργατικά κινήματα στην Ευρώπη είναι έτοιμα να ανατείλουν και αυτό νομίζω ότι είναι και το πιο βασικό σε αυτή την κρίση. Αυτή η κρίση υποβόσκει εδώ και δύο περίπου χρόνια και μέσα σε αυτά δεν είχε δημιουργήσει αντιδράσεις από πλευράς του εργατικού κινήματος. Όμως τώρα, είναι η ώρα. Η κρίση ξεκίνησε από τη χρεωκοπία των τραπεζών, πέρασε στη βιομηχανία, αλλά τώρα έγινε κρίση των εθνικών κρατών. Είναι δημοσιονομική κρίση, που πλήττει άμεσα τον κόσμο και είναι δομική κρίση του καπιταλισμού.
- Με το ΔΝΤ στην Ελλάδα, ποιος θα πρέπει να είναι ο χειρότερος εφιάλτης μας; Tι θα πρέπει να φοβόμαστε;
Τα πάντα. Το Διεθνές Νομισματικό ταμείο και η Γερμανία έχουν κάνει την Ελλάδα ένα προτεκτοράτο. Τώρα η Ελλάδα είναι σαν «ημί- αποικία» του ΔΝΤ και της Γερμανίας. Και αυτό δε μπορεί να γίνει ανεκτό. Πρέπει να είστε έθνος και όχι αποικία. Τα μέτρα που λαμβάνονται για εσάς είναι από το ΔΝΤ, τη Μέρκελ και την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα. Δεν είναι ο ελληνικός λαός ή, αν θέλετε, ακόμη και ο γερμανικός λαός, που αποφασίζουν για τις πολιτικές. Πρέπει να ανακτήσετε τη δύναμη να αποφασίζετε εσείς για τα μέτρα. Να εθνικοποιήσετε τις τράπεζες και να μην πληρώσετε το χρέος. Να αναλάβουν οι εργαζόμενοι τις επιχειρήσεις και την οικονομία. Αυτά είναι τα μέτρα που θα πρέπει να υιοθετήσετε.
- Ποια είναι η άποψή σας για τον Πρωθυπουργό Παπανδρέου και τις πολιτικές του;
Είναι ίδιος ο De La Rua (σ.σ ο τότε Πρωθυπουργός «κόκκινο πανί», που επί των ημερών του πτώχευσε η Αργεντινή. Ένας ιδιαίτερα αντιδημοφιλής πολιτικός, συνώνυμο του ξεπουλήματος της χώρας στο κεφάλαιο). Τους ξέρουμε αυτούς τους ανθρώπους. Έρχονται πάντα μετά από μια δεξιά διακυβέρνηση και λένε «ωωω… όλα τα προβλήματα τα δημιούργησε η δεξιά, αλλά τώρα είμαστε ασφαλείς». Όχι δεν είστε, γιατί αυτοί είναι η συνέχεια της δεξιάς και τώρα έχετε δεξιές πολιτικές στο όνομα του σοσιαλισμού. Το ίδιο γίνεται στην Ισπανία του Θαπατέρο και την Πορτογαλία του Σόκρατες. Είναι οι ίδιες πολιτικές και ο De La Rua επίσης προέρχεται από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Και όλοι τους λένε τα ίδια πράγματα και λαμβάνουν τα ίδια μέτρα. Είναι αριστεροί που δρουν σαν δεξιοί.
- Μετά το τραγικό συμβάν με τους νεκρούς στην Αθήνα, ο κόσμος σα να «πάγωσε» και δε συμμετέχει τόσο μαζικά στις κινητοποιήσεις. Πιστεύετε ότι ο λαός θα παρατήσει τον αγώνα;
Μου είναι δύσκολο να πω, καθώς ζω 16.000 χιλιόμετρα μακριά. Νομίζω όμως ότι ο κόσμος θα ξεπεράσει το συμβάν και θα επανέλθει στον αγώνα. Το ελπίζω… Ήταν ένα τραγικό γεγονός, όμως ο λαός θα επανέλθει…
- Και τώρα η ερώτηση «κλειδί». Πόσα χρόνια να αναμένουμε την παρουσία του ΔΝΤ στην Ελλάδα; ( σ.σ. Γελάει δυνατά όταν ακούει την ερώτηση).
Στην Αργεντινή πρέπει να το έχουμε τουλάχιστον 50 χρόνια. Είναι μισός αιώνας. Όμως, είναι στα δικά σας χέρια να το αποτινάξετε από επάνω σας.
- Όμως η Ελλάδα δεν είναι στην ίδια θέση με την Αργεντινή… Είναι για παράδειγμα μέλος της Ε.Ε…
Αυτό είναι ένα ζήτημα που σηκώνει μεγάλη κουβέντα. Πιστεύουμε ότι τώρα είναι πρόβλημα η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ε.Ε. και θα ήταν καλύτερο να την εγκαταλείψει. Δεν είναι καλό να είναι ένα προτεκτοράτο της Γερμανίας. Δεν είναι η Ε.Ε., αλλά η Γερμανία και οι αποικίες της.
- Τι θα ήταν αυτό που θα συμβουλεύατε τους Έλληνες;
Πολεμήστε, ενώστε τις δυνάμεις σας… να περάσουν τα συνδικάτα στα χέρια των εργατών. Πολεμήστε για το σοσιαλισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.